„Kiedy nie możesz się zdecydować na jedną z dwóch rzeczy, wybierz tę, która jest dla ciebie trudniejsza” Notatka w dzienniku Paula Schneidera, 1919
29.08.1897 Narodziny Paula Roberta Schneidera w Pferdsfeld w górach Hunsrück; rodzice: pastor Gustav Adolf Schneider (1856-1926) i Elisabeth Katharina z d. Schnorr (1863-1914); szkoła ludowa w Pferdsfeld.
od 1908 Gimnazjum w Bad Kreuznach przez jeden rok.
wiosna 1910 Przeprowadzka do Hochelheim (obecnie Hüttenberg k. Wetzlar/Giessen).
maj 1910 Gimnazjum humanistyczne im. Landgrafa Ludwiga w Giessen.
31.01.1912 Konfirmacja, dokonana przez ojca.
12.09.1914 Śmierć matki.
29.06.1915 Matura „wojenna” w Giessen, ponieważ zgłosił się na ochotnika do wojska; krótkie przeszkolenie w służbie sanitarnej; jako ochotnik u dragonów.
1915-1918 Na froncie rosyjskim i francuskim; ranny; zwolniony w randze porucznika rezerwy.
1919-1922 Studium teologii w Giessen, Marburgu i Tybindze.
08.05.1922–15.18.1922 Praca przy wielkim piecu w Hermannshütte w Dortmund-Hörde.
22.10.1922 Zaręczyny z córką pastora Margarete Bertą Dieterich (1904-2002) w Weilheim k. Tybingi.
01.11.1922-29.10.1923 Predigerseminar (instytucja przygotowująca teologów ewang. do praktycznej pracy w parafii) w Soest.
01.11.1923-15.09.1924 Działalność w berlińskiej Stadtmission (organizacja zajmująca się opieką duchową wobec ludzi, do których nie dociera normalne duszpasterstwo parafialne).
30.01.1925 Ordynacja (odpowiednik katol. święceń kapłańskich) w Hochelheim.
01.02.1925-25.08.1925 Hilfsprediger (mniej więcej odpowiednik wikarego w Kościele katol.) w Essen-Altstadt.
12.01.1926 Śmierć ojca. Paul Schneider zostaje wybrany na jego następcę.
01.02.1926-01.08.1926 Hilfsprediger w Rotthausen k. Essen.
12.08.1926 Ślub z Margarete Dieterich w Weilheim, udzielony przez jej ojca, pastora Karla Dietericha.
08.10.1933 Publiczne oświadczenie przeciwko artykułowi prasowemu szefa sztabu SA Röhma; pierwsze doniesienie przeciwko pastorowi Schneiderowi.
grudzień 1933 Nieporozumienia z radą parafialną na tle anachronicznych tradycji kościelnych.
28.01.1934 Ostatnie kazanie w Hochelheim; następnie wydany przez kierownictwo Kościoła Nadreńskiego zakaz głoszenia kazań i przeniesienie do Dickenschied.
25.04.1934 Przeprowadzka do Dickenschied; wprowadzenie na urząd w Womrath.
12.06.1934 Ostra scysja z powiatowym szefem NSDAP przy pogrzebie pewnego chłopca należącego do Hitlerjugend w Gemünden.
13.06.1934-20.06.1934 Pierwszy areszt - w związku z tym pogrzebem - w Simmern.
16.03.1935-19.03.1935 Drugi areszt - w sąsiednim Kirchbergu.
31.05.1937-24.07.1937 Trzeci areszt: „Schutzhaft” (areszt profilaktyczny) w więzieniu gestapo w Koblencji.
24.07.1937 Wydalenie z Nadrenii; Paul Schneider zostaje przewieziony do Wiesbaden i zwolniony.
25.07.1937 Pomimo zakazu powrót do swoich parafii; celebracja nabożeństw w Dickenschied i Womrath.
27.07.1937-28.08.1937 Odpoczynek w Baden-Baden, w oczekiwaniu decyzji instancji „Kościoła Wyznającego”, czy powinien uznać wydalenie, czy też nie.
02.10.1037 Na prośbę rady parafialnej pastor Schneider powraca do swoich parafii.
03.10.1937 Nabożeństwo z okazji „Dożynek”; czwarty areszt - po drodze na nabożeństwo wieczorne do Womrath; przewiezienie do więzienia w Koblencji.
27.11.1937 Przewiezienie do obozu koncentracyjnego Buchenwald w Weimarze. Paul Schneider zostaje więźniem nr 2491 na bloku 22.
20.04.1938 Odmowa zdjęcia czapki podczas apelu z okazji urodzin Hitlera, co staje się powodem umieszczenia w izolatce o zaostrzonym rygorze (bunkrze).
28.08.1938 Pierwsze „kazanie” z okna celi do więźniów stojących na placu apelowym; odtąd Paul Schneider w nieregularnych odstępach czasu wykrzykuje wersety biblijne, słowa pociechy i otuchy do współwięźniów, i oskarżenia przeciwko esesmanom, pomimo nieustannego znęcania się ze strony esesmańskiego nadzorcy, „szefa bunkra” Martina Sommera; za pomocą odważnych okrzyków wstawia się za więźniami żydowskimi.
18.07.1939 Śmierć z ręki obozowego lekarza dr. Erwina Dinga za pomocą śmiertelnej dawki strofantyny.
21.07.1939 Pogrzeb na cmentarzu w Dickenschied z tłumnym udziałem parafian Schneidera, członków parafii katolickiej, duchowieństwa z rejonu Hunsrück i członków „Kościoła Wyznającego” z całych Niemiec.